HDPE (پلی اتیلن با چگالی بالا) به دلیل مقاومت شیمیایی عالی خود شناخته شده است، که یکی از دلایل اصلی استفاده گسترده آن در بسته بندی های صنعتی است. این ماده در برابر انواع اسیدها، قلیاها و برخی مواد شیمیایی رایج دیگر مقاوم است و برای بسته بندی محصولاتی مانند شوینده ها، مواد شوینده و مواد شیمیایی صنعتی مناسب است. به عنوان مثال، بطری های برس خورده HDPE قادر به مقاومت در برابر اسیدهای ضعیف مانند اسید استیک و اسید هیدروکلریک و همچنین مواد قلیایی مانند هیدروکسید سدیم هستند. با این حال، مقاومت آنها در برابر مواد شیمیایی قوی تر یا تهاجمی تر می تواند متفاوت باشد. اسیدهای بسیار غلیظ یا اکسید کننده های قوی، مانند اسید سولفوریک یا اسید نیتریک، ممکن است مواد را در طول زمان تجزیه کنند و منجر به ضعیف شدن یا شکست ساختار بطری شود. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض برخی از مواد شیمیایی ممکن است منجر به تغییر رنگ، شکنندگی سطح یا تورم شود.
بطری های برس خورده HDPE مقاومت خوبی در برابر روغن ها، روان کننده ها و حلال های خاص که در کاربردهای صنعتی رایج هستند از خود نشان می دهند. ساختار پلی اتیلن با چگالی بالا در برابر جذب روغن مقاومت می کند و این بطری ها را برای نگهداری روغن موتور، روغن هیدرولیک، سوخت و سایر فرآورده های نفتی مناسب می کند. این ویژگی در بخش هایی مانند خودرو، ماشین آلات و انرژی بسیار مهم است، جایی که ظروف باید در معرض قرار گرفتن منظم در معرض روغن و گریس بدون خراب شدن مقاومت کنند. HDPE در برابر بسیاری از حلال‌ها مانند الکل‌ها، استرها و کتون‌ها که اغلب در آزمایشگاه‌ها و محیط‌های پردازش شیمیایی استفاده می‌شوند، مقاومت معقولی نشان می‌دهد. با این حال، HDPE ممکن است در برابر حلال های خاص، به ویژه حلال هایی با قطبیت بالا یا ساختارهای معطر، مانند تولوئن، زایلن و بنزن، مقاومت کمتری داشته باشد. این حلال ها می توانند به مرور زمان باعث نرم شدن، متورم شدن یا حتی تجزیه HDPE شوند. برای کاربردهایی که شامل حلال‌های تهاجمی است، توصیه می‌شود که قرار گرفتن در معرض آن را محدود کنید یا مواد جایگزینی مانند پلی‌پروپیلن (PP) یا فلوروپلیمرها را در نظر بگیرید، که مقاومت شیمیایی بالاتری را در محیط‌های سخت حلال ارائه می‌دهند.
در حالی که بطری های برس خورده HDPE به دلیل مقاومت شیمیایی و روغن قوی خود شناخته می شوند، عملکرد کلی مواد می تواند تحت تأثیر قرار گرفتن در معرض دماهای شدید قرار گیرد. HDPE در طیف وسیعی از دماها به خوبی عمل می کند، با محدوده دمای عملیاتی از حدود -100 درجه فارنهایت تا 120 درجه فارنهایت (73- درجه سانتی گراد تا 49 درجه سانتی گراد). با این حال، قرار گرفتن در معرض دماهای بالا برای مدت طولانی می تواند مقاومت شیمیایی و استحکام مکانیکی مواد را کاهش دهد. در دماهای بالا، HDPE ممکن است نرم شود و منجر به تغییر شکل یا از دست دادن یکپارچگی ساختاری شود، به ویژه هنگامی که در معرض مواد شیمیایی قرار می گیرد. برعکس، در دماهای بسیار پایین، HDPE سفت باقی می‌ماند، اما می‌تواند شکننده‌تر و مستعد ترک خوردن تحت تنش شود. برای کاربران بسیار مهم است که اطمینان حاصل کنند که بطری های برس خورده HDPE در محدوده دمایی توصیه شده سازنده استفاده می شود، به ویژه در صنایعی که هم دماهای بالا و هم در معرض مواد شیمیایی وجود دارد. اگر محدوده دمای بالاتری مورد نیاز باشد، موادی مانند پلی اتیلن ترفتالات (PET) یا پلی پروپیلن ممکن است برای آن کاربردهای خاص مناسب تر باشند.
دوام طولانی مدت بطری های HDPE Brushed تا حد زیادی به ترکیبی از عوامل محیطی که در معرض آنها قرار دارند، از جمله تماس شیمیایی، نوسانات دما و استرس فیزیکی بستگی دارد. در شرایط معمولی، HDPE در طول زمان به طور قابل اعتمادی عمل می کند، به خصوص زمانی که برای ذخیره سازی کوتاه مدت مواد شیمیایی صنعتی یا روغن استفاده می شود. با این حال، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مواد شیمیایی تهاجمی، مانند اسیدهای قوی، حلال های کلردار، یا دمای بالا، می تواند منجر به تخریب تدریجی مواد شود. این ممکن است به صورت ترک‌خوردگی سطحی، شکنندگی یا کاهش استحکام بطری ظاهر شود که در نهایت کارایی آن را برای مواد حساس یا خطرناک به خطر می‌اندازد. مقاومت HDPE در برابر اشعه ماوراء بنفش در مقایسه با سایر مواد نسبتاً کم است و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید یا اشعه ماوراء بنفش می تواند باعث تخریب سطح و در نتیجه ترک خوردن یا تغییر رنگ شود.
